Arbeidsmigranten in de Techniek

Werkt dat anders? Voor wie dan? Zijn er eigenlijk wel verschillen?

Dat we het in de Techniek (en vele andere branches) niet meer redden met allen maar Nederlandse medewerkers, is al vele jaren een gegeven. We kunnen simpelweg niet zonder internationaal personeel. Bij Flexurity werken we al meer dan tien jaar met vakkrachten uit het buitenland.
Wat zijn nu precies de verschillen? Natuurlijk de taal, al spreken onze vakkrachten allemaal minimaal Engels, maar kost het bedrijven bijvoorbeeld extra tijd en inspanning om ze goed te instrueren? Doen ze extra moeite om ze goed te laten integreren, zowel op de werkvloer als op sociaal vlak?
Wie kunnen we beter vragen dan één van onze klanten die hier ervaring mee heeft? En hoe ervaren onze buitenlandse monteurs dit zelf? Tijd voor een gesprek met direct betrokkenen…

Frans Puls en Jacco van de Pol werken al jaren als leidinggevende bij SDR Elektrotechniek. Momenteel werken ze in opdracht van Heijmans op het prestigieuze project ‘Vertical’ in Amsterdam.
Al geruime tijd doet SDR een beroep op Flexurity als er op een bepaald project extra vakmensen nodig zijn. Eén van die mensen is elektromonteur Filip Ionut. Filip werkt sinds oktober vorig jaar bij Flexurity en komt uit Roemenië.

Niks!

Frans, wat is in jouw ogen het verschil tussen een Nederlandse monteur en een buitenlandse monteur? “Niks!” Dat vraagt om enige toelichting. Frans: “De buitenlandse vakmensen die wij inhuren moeten wel Engels kunnen. Of als we bijvoorbeeld twee monteurs inhuren, minimaal één. Maar ik zie heel eerlijk gezegd weinig verschil. We hebben altijd een intakegesprek, waarin we vragen wat kun je wel en wat kun je niet? Dat geldt voor iedereen. Bij SDR zijn we blij met vakmensen die hard willen werken. Als iemand niet functioneert, moet er natuurlijk een oplossing worden gezocht, maar in feite is dat voor een Nederlandse vakman niets anders dan voor een arbeidsmigrant. Zo werken we ook met Flexurity. In 2019 hebben we een groot project gedaan waarbij we ongeveer 20 man van hen hadden lopen. Dat ging prima. Hierdoor kennen we de meeste jongens ook wel een beetje. En als er eens een probleem is, dan wordt het opgelost.”

Handen en voeten

Jacco: “Daar sluit ik me bij aan. Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik vroeger, toen we nog niet met internationale vakmensen werkten, ook wel een beetje sceptisch was, maar dat is volledig over. Als opdrachtgever zorg je dat voor iedereen duidelijk is wat er moet gebeuren. Je kunt wel eens doorvragen of iemand de opdracht écht heeft begrepen, of je loopt soms tussendoor even langs of alles goed gaat, maar verder is het geen hogere wiskunde. We werken momenteel ook met een aantal BBL’ers (Beroeps Begeleidend Leren). Die moet je soms iets uitgebreider informeren. Dat is geen probleem. Stel dat je aan iemand die geen Nederlands, maar alleen Engels verstaat, een keer iets meer moet toelichten, dan maakt dat ook niet uit.”

Het werkt niet alleen goed op de werkvloer. Wat vooral mooi is om te zien, en dat is ook zeker de verdienste van SDR, is dat de arbeidskrachten het ook in de pauzes uitstekend met elkaar kunnen vinden. Hoewel er vele verschillende nationaliteiten op het project rondlopen, zit iedereen samen en (hoewel soms communicerend met handen en voeten) is ook echt geïnteresseerd in elkaar.

Als Roemeen wonen en werken in Nederland

Hoe ervaart een ‘buitenlandse’ monteur het eigenlijk zelf?
Filip Ionut is afkomstig uit Roemenië en werkt sinds vorig jaar als elektromonteur bij Flexurity. Het gaat ‘very good’ en het project in Amsterdam is ‘very nice!’ “Het werk zelf is hier eigenlijk niet veel anders dan in Roemenië of andere landen. Voordat ik voor Flexurity aan de slag kon, kijken ze eerst wat je kan. Ze hebben ook een eigen trainingscentrum. Hier kun je niet alleen laten zien wat je kan, maar als een bepaalde opdracht erom vraagt, kun je hier bijvoorbeeld ook een extra training krijgen om zo optimaal voorbereid aan de slag te gaan.
Mijn huidige project voor SDR bevalt uitstekend. Communiceren gaat prima in het Engels en ik kan zelfs al bepaalde Nederlandse vaktermen verstaan. Als ik wat meer tijd heb, ga ik misschien wel een opleiding Nederlands volgen, want het bevalt mij hier prima. Ik woon momenteel met mijn oom, waar ik meestal mee samenwerk, in een mooi huis in de buurt. Ik hoor soms wel eens andere verhalen over internationale vakkrachten, maar voor mij persoonlijk is alles perfect geregeld. Ik heb een fijne woning, krijg elke week tijdig betaald en ik kan altijd bellen als ik ergens vragen over heb. Kortom, ik heb het hier uitstekend naar mijn zin en verwacht hier minimaal de komende jaren wel te blijven wonen en werken.”